‘Ik ben mij veel bewuster van mijn energielekken’

’’Wil je taart?’’, vraagt Rebecca met een stralend lach. ’’Morgen is het mijn ‘cancerversary’. Dan is het 18 jaar geleden dat ik na de operatie aan mijn hersentumor uit het ziekenhuis kwam.’’ Impact op haar energiehuishouding heeft die ‘pilocytair astrocytoom’ nog steeds. ’’Ik moet heel goed plannen wat ik allemaal doe op een dag. Untire heeft mij daarbij geholpen.’’

Wat ze verder heel fijn vindt aan Untire? Lang hoeft de tengere roodharige niet na te denken. ’’Je krijgt elke dag een tip van de dag: een beetje positieve energie.’’ Dat sluit precies aan bij haar levensmotto. ’’Ik ben écht van het leven vieren. Ik maak van kleine momenten een feestje.’’

Ze vertelt over vroeger. Haar kindertijd bracht ze vooral door ondersteboven of op een paardenrug. Maar opeens lukt het niet meer goed om een handstand te maken. En ook paardrijden begon steeds meer moeite te kosten. ’’Mijn rechterarm en -been begonnen uit te vallen.’’

Zelf had ze dit als 11-jarige niet zo door. Maar haar moeder begon argwaan te krijgen en maakte een afspraak bij de kinderarts, vertelt Rebecca. ’’De kinderarts liet mij één vinger op mijn neus leggen en over een lijntje lopen. Dat lukte niet en dat baarde haar zorgen.’’

De kinderarts regelde dat Rebecca nog dezelfde dag een MRI-scan kreeg. Een paar uur later kregen zij en haar ouders te horen dat ze een hersentumor had. Rebecca onderging een urenlange operatie om de tennisbal in haar hoofd te verwijderen. ’’Mijn tante kwam zelfs uit Amerika, omdat ze bang waren dat ik het niet zou overleven.’’

Met die angst was Rebecca zelf niet bezig. ’’Ik wilde beter worden zodat ik naar groep acht kon.’’ En beter werd ze. Al kwam de tumor vrij snel terug. Er volgde een reeks bestralingen en opnieuw een langdurig revalidatietraject om opnieuw te leren bewegen en lopen.

’Al mijn energie ging naar school’

Groep acht moest ze opnieuw doen. Maar na twee maanden mocht ze alsnog naar de middelbare school: mavo, op doktersadvies. Zelf wilde Rebecca bewijzen dat ze meer aan kon. ’’Al mijn energie ging naar school.’’ Dus ging ze van twee mavo naar drie havo en volgde ze een hbo-studie.

Late effecten van kanker

Pas rond haar tweeëntwintigste ontdekte ze dat ze naast de late effecten van kanker ook niet-aangeboren hersenletsel heeft. ’’Ik kwam via de stichting Jongeren en Kanker in aanraking met lotgenoten. ’’Ik wist dat ik vermoeid was en last had van mijn evenwicht. Maar ik ontdekte toen pas dat dit er allemaal bij hoorde, net zoals mijn geheugen- en concentratieproblemen.’’

Rebecca ging bloggen over zichzelf en kwam zo in contact met de makers van Untire. De app voor vermoeidheid bij kanker was nog in ontwikkeling en Rebecca werd gevraagd om te helpen testen. ’’Untire heeft mij veel gebracht. Ik wilde mezelf continu bewijzen en ging voortdurend over mijn grenzen heen.’’

Vaas van energie

Dankzij het onderdeel de Vaas van Energie kan ze haar energie nu beter verdelen. ’’Ik ben mij veel bewuster van mijn energielekken en wat mij juist energie oplevert.’’

Inmiddels heeft Rebecca haar eigen communicatiebedrijf. Als eigen baas kan ze haar eigen tijd indelen en omgaan met de energie die ze heeft van die dag. ’’Vroeger had ik zoiets van ‘doorgaan … doorgaan’ en lag ik er na een paar uur helemaal af. Nu kanaliseer ik dat beter. Ook maak ik lijstjes van wat ik allemaal wil doen.’’

Het gaat bijna altijd goed. ’’Ik ben trots op wat ik bereikt heb. Natuurlijk ben ik soms vermoeider dan anders. Maar vroeger lag ik elk weekend ziek op de bank. Nu niet meer.’’

Een eigen boek

Ze is bezig met het schrijven van een boek over het hebben van een eigen bedrijf als je een uitdaging hebt. Ook heeft ze pas de podcast ‘Ondernemen met een uitdaging’ gelanceerd. ’’Ik wil andere mensen laten zien dat je ook dan nog heel veel kan. Iedereen heeft zijn eigen unieke kwaliteiten en talenten.’’

Vroeger durfde Rebecca niet te ver vooruit te denken. Maar nu ze weet dat haar tumor écht weg is. maakt ze wel toekomstplannen. Hoe ze zichzelf over tien jaar ziet? Rebecca lacht aanstekelijk. ’’In een hutje op de hei of in een groot huis, ergens lekker buiten. Met veel of weinig geld … Ik wil bovenal heel gelukkig zijn.’’