Vraag een buddy

Met jouw dagelijkse activiteiten in het Untire programma, raden wij je aan om een naaste als buddy te vragen. Misschien heb je al een buddy in je leven die je helpt. Zo niet, vind dan iemand die je vertrouwt en waarbij je je prettig voelt om je vermoeidheidservaringen mee te delen. Dit kan je partner zijn, een familielid, een collega op werk of een buur.

Iedereen die je vertrouwt en waarbij je je op je gemak voelt kan je buddy zijn

De keuze om wel of geen buddy te vragen tijdens jouw KGV-reis is geheel aan jou. Je kan op elk gewenst moment in het proces iemand vragen. Vraag hem/haar om iets te doen voor je, bijvoorbeeld om samen ergens naar toe te gaan, om een praatje mee te maken, om boodschappen te doen of om een wandeling te maken. Je kan ook meerdere buddy’s vragen, iemand met wie je een rondje loopt, iemand die je helpt met koken, iemand die je emotioneel ondersteunt, enzovoort. Je kan je buddy of buddy’s op de hoogte houden van je voortgang, bijvoorbeeld door het delen van je wekelijkse resultaten.

Wees een buddy

Vriendschappen en relaties kunnen veranderen als je iemand kent die gediagnosticeerd is met kanker. Het kan allerlei emoties losmaken die soms moeilijk zijn om mee om te gaan. Misschien wil je alles wat er aan de hand is vergeten, of ben je bang dat het alleen maar erger wordt als je er over praat. Misschien wil je wel praten over de situatie, maar weet je niet goed wat je moet zeggen of hoe je hulp kan bieden. We hebben wat tips die je zouden kunnen helpen in de omgang met je vriend of geliefde.

Tips om buddy te zijn

• Moedig de ander aan om erover te praten. Je hoeft niet veel te zeggen – alleen luisteren kan al genoeg zijn.
• Probeer gevoelens als woede, schaamte of schuld te accepteren, zonder commentaar of oordeel. Zelfs als de woede op jou gericht is.
• Door goed te luisteren en de ander zijn verhaal te laten vertellen, help je al.
• Praat over de dagelijkse dingen in het leven. Het gesprek hoeft niet alleen over kanker te gaan.
• Geef geen goedbedoelde adviezen zoals “Wees blij dat je nog leeft”.
• Vraag de ander hoe je kan helpen.
• Wees proactief, indien nodig. Veel mensen vinden het moeilijk om hulp te vragen en reageren niet op ‘als je me nodig hebt, kun je me altijd bellen’.

Praktische hulp kan een belangrijk onderdeel van hulp zijn

• Je helpt al door praktische hulp aan te bieden of door te vragen wat je kan doen. Je kan helpen in de keuken, door op kinderen te passen of door iemand te bellen.
• Door boodschappen te doen of een wandeling te maken, help je de ander zijn dagelijkse activiteiten te blijven doen.
• Probeer de ander zoveel mogelijk te laten beslissen wat er gebeurt. Zo krijgen ze controle over hun dagelijks leven terug.

Hulp moet je niet opdringen!

Het is belangrijk dat je de ander en jezelf de tijd geeft over de kankerdiagnose om na te denken en deze een plaats te geven. De benodigde tijd varieert per persoon. Voor de meeste mensen duurt het langer dan ze verwachten en het is een tijdrovend en moeilijk proces voor iedereen. Laat de ander beslissen wat ze willen en wanneer ze dat willen.